Zıtlık…
Aydınlık ve karanlık…
Her doğan güneşin ardında saklıdır karanlık. Aynı şekilde her mutlu günün ardındadır hüzünlü anlar. En büyük aşklar da dünyanın bu düzenine ayak uydururcasına besler nefreti. Dünyanın kuralı bu… Zıtlıklarla yaratılmış bir dünya. Siyah ile beyaz gibi yoksulluk ile zenginlik, korku ile cesaret ile dolu dünya… Her iki zıt kutubun ortası bulunmalıymış meğer, kararında yaşanmalıymış hayat zira hayat diye birşey varsa…
Hiçlik…
Ne aydınlık ne de karanlık…
Ne bir mutlu gün beklersin ne de hüzünlü anları fazla düşünürsün. Ne büyük bir aşkın olur ne de nefreti besleyecek bir yürek. Dünyanın kuralına zıt… Ortasında yaşamalı bu dünyayı. Ne siyah ne beyaz gibi ne açlıktan ağzı kokan yoksullar olurdu o zaman ne de hodbin kendini beğenmiş zenginler, ne bilinmeyenden korku duyardı insan ne de deli cesareti. Hiçliklerle bir dünya… Hiç olarak yaşanmalıymış meğer dünya, zira hiçliklerle yaşanılacak dünya diye birşey varsa…
25 Aralık 2013
İsmail Tekin
