Askerdeyim. Elimde okuduğum kitaplar bitti. Arkadaşlarımdan rica ettim. Bu kitap elime geçti. Kitabı bu sebeple okumuş oldum.
Kitap aşk üzerine bir hayat hikayesini içeriyor. Bu kitaptan ne öğrendin diye soracak olursanız, hiç bir şey. Benim gözümde zaman kaybından başka bir şey değil. Aşk romanları sevenler için bir ihtimal güzel gelebilir. Üç kadın. Üçü de ayrı yaşlarda. Üç farklı aşk hikayesini barındırıyor. En genci ilişkilerini sürdürmeye çabalayan, orta yaşlı olan ilk aşkını unutamayan, en yaşlısı eski ilişkilerini güzel anılarla hatırlayan kişilerden oluşuyor. Kitabın verdiği mesaj biten ilişkiler sonrası hayata küsmek yerine hayata devam et şeklinde olmuş.
Dili akıcı, sade, su gibi okunup bitirilebilir bir kitap. Daha çok kadın okurlara yönelik yazılmış diyebilirim çünkü ana karakterler hep kadın.
Ben duyguların bir insanın hayatına şekil vermesine karşı olan biriyim. Duyguları ile yaşayan insanlardan uzak duracak kadar fikrimde keskinim. Duyguları insanı hayatta kalması için yardımcı olan araçlar olarak görmekteyim. Bunları araç değil de amaç olarak görmek bana göre değil. Uff çok dolmuşum. Buradaki fikrimi bir deneme yazısı olarak yazacağım.
Duygu dediğimiz şey bir takım hormanların salgılanması ile ilgili bir durum. Bilim insanlarının yaptığı araştırmalara göre bir insan 1.5 saniyede aşık olabilir. En fazla 2.5 sene aşık kalabilir. Aşk acısı ise 6 ay ile 2 sene arasında bitebilir. Yani kendimizi bu kadar kaptırıp gitmek hormonların etkisinden ibaret. 2-3 sene sonra geriye dönüp baktığınızda boşa geçen bir 2-3 senelik ömür görmek istemiyorsanız sadece duygularınız ile yaşamamanızı tavsiye ederim.
Eğer illaki bir aşk kitabı okumak istiyorsanız Elif Şafak’tan Aşk isimli kitabı tavsiye ederim.
Thanks for the correct information.